با وجود تنوع پمپ های هیدرولیک ، می توان آنها را در چند گروه تقسیم بندی کرد: دنده ای، پره ای و پیستونی. پمپ های دنده ای: پمپ های دنده ای بسیار ارزان بوده، به نوع سیال هیدرولیک حساسیت ندارند. این پمپ ها در مقابل آلودگی مقاوم بوده و نیاز به طراحی های خاص ندارند. فشار در این سیستم ها بین۱۵۰۰ تا ۵۰۰۰psi می باشد. این ویژگی ها باعث شده که در تجهیزات متحرک، بیشتر از پمپ های دنده ای استفاده شود چرا که که مقاومتشان در برابر آلودگی بسیار زیاد و کارایی آنها در خور توجه است. درون پمپ های دنده ای، دو چرخ دنده در خلاف جهت یکدیگر حرکت می کنند که اولی به شفت موتور متصل بوده و دومی چرخ دنده هرز گرد (Idler) می باشد. سیال از محفظه ورودی وارد پمپ شده و از میان دندانه های چرخ دنده ها و جداره محفظه پمپ منتقل می شود. به دلیل فواصل بسیار کم، سیال از مرکز پمپ نمی تواند عبور کند. پس دو جریان دوباره با هم مخلوط شده و به سمت خروجی پمپ رانده می شوند. پمپ های دنده ای می توانند در هر دو جهت عمل کنند و این ویژگی قابل توجهی در بعضی از سیستم ها است. از آنجایی که یاتاقان های این پمپ ها تنها از یک جهت، (جهت فشار پمپ خروجی) تحت بار قرار دارند، به پمپ های نامتوازن معروفند. در نتیجه این پمپ ها به طور نامتناسب و تنها از یک جهت، تمایل به سایش دارند. پمپ های دنده ای در انواع خارجی (که بسیار متداول است)، داخلی و یا از نوع چرخان (Gerotor) ساخته می شوند پمپ های پره ای: این نوع پمپ ها کارآیی و موارد استفاده زیادی دارند ولی سیال آنها باید خواص ضد سایش فوق العاده ای داشته باشد. در پمپ های پره ای چند نقطه در معرض سایش قرار دارند. این نقاط نوک پره ها، صفحات دوار و شیار پره ها در روتور هستند. یک مزیت پمپ های پره ای این است که سایش تمام سطوح آن یکنواخت است و این وضعیت راندمان را افزایش می دهد.
پمپ دنده ای خارجی (External Gear Pump)
به وبلاگ خود خوش امدید